:چند وقته پیدات نیست.
:خونه نشینم و می خورم و می خوابم
:پس چرا این قدر لاغر شدی ؟
: آخه می دونی چی می خورم ؟
:ها ؟
:حسرت روزای خوش دهه های چهل و پنجاه رو.
:خوابت چی ؟
: مدام خواب آزادی رو می بینم.
: چرا سیاه پوشیدی؟
:خبر نداری؟
:از چی؟
:که ایران خانم مرده .
:کی؟
:دیروز
: ولی من دیشب پیشش بودم، حالش خوب بود.
: نگرفتی؟
: چی رو؟
:که ایران خانم از وقتی خفقان گرفته و حرفی
نمی زنه از نظر ما مرده .
: اگر این طوری حساب کنی همۀ ما مرده ایم.